> W dniu 15.08.2011 16:57, Marek Dyjor pisze:

>

> > duże stare firmy nie bankrutują zwykle,

>

> Zwykle ;)

>

> > ba zwykle z długim okresie czasu ich akcje rosną.

>

> Tylko do dostrzeżenia tego trzeba mieć umiejętność kojarzenia faktów na

> przestrzeni wielu lat, a nie kilku tygodni ;)

>

> > można sie przelecieć na małych firmach które powstaja i znikają... to są

> > akcje wiekszego ryzyka.

>

> I większego potencjalnego zysku - normalka.

>

> > Strata jest też kupienie na górce bo to jest przepis na stratę,

> > zarabiajaci co te akcje sprzedawali na górce :)

>

> To jest właśnie znakomity mechanizm dojenia frajerów ;) Kupują jak

> rośnie, mając nadzieję na szybki krociowy zysk, a potem wszystko tracą

> po w panice sprzedają jak spada na pysk po pęknięciu lokalnej bańki

> spekulacyjnej.

>

> A'propos: ciekaw jestem, ilu przewalutowało kredyty z franków na

> złotówki przy poprzedniej panice na początku 2009? I ile osób zauważyło,

> że największy spadek kursu CHF był przy okazji największego boomu na

> kredyty mieszkaniowe? (wszak wzięcie kredytu we franku w Polsce to tak

> na prawdę sprzedaż dużej ilości wcześniej nieistniejących franków)

>

Nie masz nic na obronę chwiejnej tezy że zwykle w długim czasie akcje dobrych
firm rosną. Każdy ma dostęp do WIGu 20. Same dobre firmy. Wartość WIGu samych
dobrych firm w okresie prawie 20 lat, nikt nie podważy że nie jest do długi
okres czasu, wzrosła poniżej inflacji. To po co pieprzenie kotka za pomocą
młotka że na tym można zarobić. Nie można. Zakup akcji tych firm to strata w
momencie kupna. Złoto w tym czasie zdrożało ponad 11 razy. Jak by przeliczyć
jakie były procentowe wzrosty kapitału zainwestowanego 20 lat temu w złoto to
wyjdzie, nie liczyłem tylko szacuję, że rocznie sporo ponad 10% ale mniej niż
20%. Akurat tyle ile mniej więcej wynosiła realna inflacja plus coś górką na
otarcie łez.

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl