W dniu 2019-03-03 o 17:04, abomito pisze:
> Witam
>
>> Idąc dalej tym tropem - dlaczego by nie dręczyć dzieci tabliczką
>> dzielenia? Albo potęgowania? Albo odejmowania? W życiu przecież każdemu
>> może przydać się coś innego.
>
> No i chyba zaczynamy się dogadywać.właśnie- dlaczego by nie?
> Przecież liczby i działania na nic są wspólne u wszystkich języków i kultur.W
naszych oczach dogorywa znajomość podstaw chemii i fizyki.Faktycznie po co to
komu?!Przecież to nie ma żadnego związku z naborem na politechniki.A po co lekarzowi
fizyka? Albo farmaceucie chemia.
> A jak będzie musiał, to się nauczy.
> Onegdaj robiłem szalunek.Prosty murarz wziął metrówkę. Na jednym boku zaznaczył 60
cm, ma drugim 80, sprawdził przekątną i mówi: k..j...mać, ale tu konta ni ma?! No
faktycznie, nie było.A drugi cwaniak: zamiast latać po stropie i kombimować, usiadł w
kącie i liczy: jak chcesz mieć pod dachem mieszkanie, to krokwy muszą mieć ileś tam
metrów.A jak chcesz żeby i szafa weszła w tym kącie, to trzeba podnieść kalenicę o
ileśtam i wtedy krokwy będą mieć ileśtam. Magik normalnie, czarodziej jaki.Wprawdzie
i ja mógłbym to policzyć, ale jak miałem logarytmy w szkole to chory byłem.
> Inny przykład: żona musiała uczniom wyjaśnić rachunek prawdopodobieństwa.Więc
pojechała do znajomego,(uczył matematyki na polibudzie), a ten rzecze: k...tak na
szybko, to my od tego komputery mamy.Ale pomyślę jak to ugryżć.
> I wymyślił, dla poziomu zdolnej podstawówki.
> W czym rzecz: Szkoła podstawowa powinna uczyć WSZYSTKIEGO, na poziomie podstawowym
. Póżniej system egzaminów by kierował młodych ludzi według ich zdolności i
zainteresowań (i potrzeb).Ale to utopia. Więc - póki co- trzeba sie uczyć wielu
niepotrzebnych rzeczy na zasadzie: bo może się przyda.A nawet jeśli się nie przyda,
to podstawy warto mieć!
>

Całkowicie się zgadzam.

Taki przykład, humorystyczny nieco.
Graliśmy w kręgle czy jakiś bilard - nieważne. Było nas pięć osób. A że
zgłodnieliśmy, to wysłało się dwie dziewczyny do pizerii nieopodal celem
zamówienia pizzy. Mówiliśmy, że głodni jesteśmy.
One poszły i zamówiły *dwie* duże pizzy. A że dużymi leterami stało tam,
że duża pizza jest duża i ma średnicę 70 lub 90 cm (nie pamiętam), to
już nic dla nich nie znaczyło. Na szczęście przewidujący kelner kazał
usmażyć tylko jedną. Ale i tak każdy jeszcze wziął po solidnym kawałku
do domu, bo tego było rzeczywiście sporo.

Inne przykłady z życia: ile farby kupić znając teoretyczną wydajność.
Ile paliwa na zadany odcinek trasy.
Ile klepek kupić na podłogę, a ile kleju czy czegoś tam.

Teraz już nie szacuje się czasu z położenia Słońca, ale stare materiały
mówią (XIX wiek), że ludzie mylili się ponoć nie więcej, niż kwadrans.
Umieli wyliczyć wysokość budynku wiedząc w jakiej ilości kroków od niego
się znajdują. Albo wyliczyć odległość pomiędzy budynkami, znajdując się
kilkadziesiąt czy kilkaset metrów dalej.

A spróbujmy puścić współczesnego przysłowiowego mieszczucha do lasu,
dając mu wskazówkę typu: idź kilometr prosto, a potem koło buka 30
stopni w prawo, następnie przy dębie znów w lewo. Ciekawe, ilu
statystycznie by znalazło drogę.


--
Pozdrawiam.

Adam