Pan Jacek napisał:

>> Jest też drugi argument "za" metodą z cukrem - cukier jako produkt sypki
>> przechowywany w papierowym op. zawiera bakterie - więc podczas parowania
>> sterylizuje się razem z sokiem i możesz nalewać taki gorący słodki sok
>> wężykiem wprost z sokownika do wysterylizowanych butelek, sterylizacja
>> w butelkach nie jest już konieczna.
> Dzięki. Straty cukru w pozostałym owocach jakoś przeboleję, zależy mi na
> większej wydajności. Co do braku konieczności pasteryzowania, to u mnie
> się ta metoda nie sprawdza i sok mi pleśnieje na powierzchni. Może mało
> słodzę. Na jeden "wsad" daję max kilo cukru i wychodzi mi zależnie od
> owoców od 1,5 do 3 litrów soku. Sok zawsze zagotowuję i wrzący wlewam do
> butelek, zakręcam i finito. Trzyma się nawet po kilka lat.

Ja robiłem sok porzeczkowy metodą gorącą na sicie w szybkowarze -- na
odcinku zaopatrzenia w sokowniki musiały być wtedy jakieś przejściowe
trudności. Cukru był wtedy nadmiar, bo był na kartki, więc się brało
cały przydział, nie myśląc przy tym co z takimi ilościami zrobić. Ale
nie dodawałem go prawie wcale, tylko jakieś symboliczne ilości. Mimo
tego przetwór przechowywał się przez lat kilka. Może za sprawą wyższej
temperatury w szybkowarze. Nie wnikam w to, czy gorsze jest grzanie
owoca do wyższej temperatury (i robienie jesieni średniowiecza z miąższu
w witaminy przebogatego), czy dodawanie białej śmierci. Tak po prostu
było -- i dobre te porzeczki wychodziły (po latach się zgalareciły, co
na dobre im wyszło).

--
Jarek