Użytkownik "marko1a" <m...@l...de> napisał w wiadomości
news:hke3nt$7ga$1@nemesis.news.neostrada.pl...

Już mi nawet się nie chce czytać tych pseudonaukowych wywodów teoretycznych.

Podstawowe pytanie jakie masz dowody na poparcie swoich teoretycznych tez ?
Czy zrobiłeś próby z przerywanym procesem ładowania, abyś mógł je odnieść do
procesu ciągłego ?

Opiszę jeszcze raz to co ja zmierzyłem faktycznie, a nie tylko opisuję
teoretycznie na podstawie swoich wyobrażeń tak jak Ty.
Tym razem postaram się opisać jak najdokłądniej.

Jest instalacja na której działa sterownik realizujący funkcję sterowania
pompą kolektora. Działa na zasadzie porównywania temperatury wody w CWU oraz
temperatury kolektora. Kiedy temperaura kolektora jest wyższa od temperatury
CWU to pompa pracuje. Kiedy temperatura kolektora jest niższa od temperatury
CWU, pompa stoi.
Praca stała. Stała prędkość pompy, bo nie ma elektroniki regulującej
prędkość pompy.
Ustawiamy biegami pompy oraz zaworem kulowym taką wartość przepływu, aby
uzyskać możliwie jak największą temperaturę nagrzewania się kolektora oraz
CWU. Z cała pewnością regulacja taka nie jest najdokładniejsza, ale istnieje
w pewnych zakresach. Niestety przy kolejnych próbach nie jestem w stanie się
odnieść do poprzedniej nastawy przepływu, bo nie wiem jaki on jest przy
kolejnych nastawach oraz i jaki był wczesniej.
Po nagrzaniu maksymalnym CWU do temperatury z zakresu rzędzu 30-60stC pomimo
ustawiania wyższej temperatury zadanej. Procesz ładowania się zatrzymuje i
tylko co jakiś czas włącza pompa ładując CWU, ale kiedy zaczyna pracować,
pracuje chwilę, nie przynosząc większych zmian temperatury CWU.

Na powrocie rurek z glikolem tuż za CWU blisko krućca mam dodatkowy trzeci,
szybki czujnik temperatury. Ten czujnik wcześniej nie brał udziału w
sterowaniu pompą.
Kiedy temperatura w CWU przestaje już się podnosić przez dłuższy czas i
osiągnęła ona maksimum przy danym przepływie, wtedy włączam proces ładowania
przerywanego, jednocześnie zwiększając przepływ zaworem. Ładowanie w tym
momencie odbywa się w sposób następujący:
Kiedy spełnione są warunki: temperatura kolektora jest wyższa od temperatury
CWU oraz przez określony interwał czasu nie ma już znaczącego przyrostu
temperatury w kolektorze, a ten dodatkowy trzeci czujnik ma temperaturę
równą lub niższą niż CWU, włączana jest pompa. Pracuje ona do momentu, aż
ten trzeci czujnik wykryje wzrost temperatury o zadaną histerezę (tu były
różne próby od 1 do 5 stC) w odniesieniu do temperatury CWU. W chwili, kiedy
czujnik osiągnął tę temperaturę układ się zatrzymywał i czekał do ponownego
spełnienia warunków jak poprzednio, realizując ponownie taki sam cykl jak
wcześniej opisałem.
Tu udaje się po takiej dłuższej pracy przerywanej uzyskać dodatkowy przyrost
temperatury CWU nawet maksymalnie do 5stC. Oczywiście przyrost był różny
przy różnych temperaturach i różnych nasłonecznieniach, ale był. Teraz nie
pamiętam przy jakich temperaturach był najwyższy, bo trochę lat minęło od
tego czasu, ale jednak zaobserwowałem takie zjawisko.
Tu jako główny sygnał przerywający pracę pompy był ten dodatkowy trzeci
czujnik, którego zadaniem było wykrycie skoku temperatury czyli wykrycie
glikolu tego, który przed chwilą grzał się w kolektorze. Dzięki temu miałem
pewność, że ciepły glikol z kolektora dotarł do zasobnika i tu się
zatrzymał.

Podkreślam, działo się to przy mniejszych nasłonecznieniach, bo w ciągu
słonecznego lata i większego nasłonecznienia woda się zagrzewała bez
problemów do każdej zadanej temperatury podczas pracy ciągłej i kolektor się
wyłączał całkowicie, wobec czego przechodzenie na pracę przerywaną i tak nie
miało sensu, bo woda zawsze była gorąca.

Czym zatem wyjaśnisz ten dodatkowy przyrost temperatury CWU podczas pracy
przerywanej w stosunku do najwyższej temperatury nagrzewania się CWU jaką
udało się uzyskać podczas pracy ciągłej przy możliwie najlepszym ustawieniu
przepływu ręcznym zaworem kulowym ?