JDX pisze:

>>> temperaturze, powiedzmy, 100-150 stopni aplikowanej przez 4 godziny.
>>> A chodzi o to, aby mi mięsiwa chemią nie zaśmiardły. :-) Robił ktoś
>>> coś takiego?
>> A skąd tam 100-150 stopni przewidujesz? Wędzenie to grubo poniżej 100st.
> Bo gdy wsadzę rękę do wędzarni u jej góry, mniej więcej tam, gdzie
> są mięsiwa, to zbyt długo jej tam utrzymać nie dam rady. To tak sobie
> myślę, że u wylotu kanału spalinowego, czyli u dołu "skrzyni" może
> być te 100+ stopni.

Para z czajnika ma 100°C, a jeśli się w powierzu skropli, to nawet
trochę mniej. Nieźle się można taka poparzyć, i to jednej chwili.
Suche powietrze, jak w saunie, już tak paskudnie nie działa, ale
w wędzarni bym się aż takich temperatur nie spodziewał.

> I właśnie tam te silikony potencjalnie mogłyby się "przypalać"
> (i cały ten aromat przypalonej chemii osiadałby na mięsiwach).
> Bo u góry skrzyni to już nie.

Silikony, to żadna tam paskudna chemia. Wręcz przeciwnie, jedna
z mniej reagujących substancji, nawet w wysokich temperaturach.
Stąd na przykład silikonowe formy do pieczenia baby (silikon
bywa też czasem wkładany do wnętrza baby, ale to już co innego).

Prędzej można się czego złego spodziewać ze strony kwasu octowego,
który z powodów technologicznych obecny jest w silikonie z tuby.
Bezoctowe też są, ale drogie. A wędzenie i marynowanie w occie,
to jednak różne rzeczy. Więc glina, glina będzie najlepsza. Jak
w ścianach z drewnianych bali chyży łemkowskiej, gliną na koniec
uszczelnionych. Przy uszczelnianiu warto wspomóc glinę pakułami
konopnymi, takimi jak do skręcania rur stalowych. Włókna upaćkane
w glinie, po jej wyschnięciu robić będą za zbrojenie, jak druty
w żelbecie.

Jarek

--
Zaś dla mężczyzn więdliny leżą do wyboru:
Półgęski tłuste, kumpia, skrzydliki ozoru,
Wszystkie wyborne, wszystkie sposobem domowym
Uwędzone w kominie dymem jałowcowym