W dniu 2015-05-12 o 09:18, Ergie pisze:

>
> Prawda, ale wcale nie musisz ich zrywać :-) Wystarczy lekko pociągnąć
> by się końcówki rozszerzyły i wepchać "gwóźdź" do środka.

Do środka?
Pozostanie w nicie dziurka, którą trzeba by czymś zalepić.
Osobiście wolałbym użyć hermetyczne nity zrywalne, a w ich przypadku nie
wepchniesz "gwoździa" do środka.
Używam takich ze stali kwasoodpornej do spinania koncentrycznych wkładów
kominowych z kwasówki.
Drogie jak cholera, bo jeden nit kosztuje kilka zł., a trzeba dać
przynajmniej 2 szt. na każde łączenie zewnętrznej rury powietrznej.
Dzięki temu mam pewność, że wkład się nie rozjedzie w kominie i nie
rozszczelni.

> Alternatywnie można dać podkładkę z cienkiej blachy - zwinięta w rulon
> wejdzie przez dowolny otwór, a aby nią manipulować wystarczy
> trzymadełko z mocnym magnesem.

Magnesem blachę ze stali kwasoodpornej? Kwasówki magnes nie przyciąga.
Weź pod uwagę, że inna blacha się nie nadaje, bo kanalizacja to bardzo
agresywne środowisko, w którym koroduje każda inna stal, miedź czy
mosiądz. Poza tym musiałem wykonać odpływ skroplin z komina, a w
skroplinach są kwasy.
Poza tym jak wyobrażasz sobie przewiercenie takiej blachy?
Musiałaby być mieć średnicę dokładnie taką samą jak wewnętrzna rura
rura kanalizacyjna. Być tak sprężysta i elastyczna, aby nie uległa
deformacji podczas wkładania, a po rozwinięciu musiałby idealnie
przylegać do ścianek rury kanalizacyjnej.
Myślę, że jest to niewykonalne.

> Ostatecznie zostają jeszcze śrubki włożone za pomocą wygiętego drucika
> przez otwór do wnętrza rury kanalizacyjnej. Ręką oczywiście nie dasz
> rady ale odpowiednio dogięty drut może zdziałać cuda. Ale to już
> wyższa gimnastyka.

Zwłaszcza, że i tak miałem gimnastykę, aby się dostać w kąt. Musiałem
leżeć na podłodze i wyciągniętą ręką ledwo sięgałem do otworu.

>> Jak nitowałem plastiki to używałem dodatkowo podkładek o dość dużej
>> średnicy. Tym razem nie dość, że nie miałem podejścia to jeszcze dość
>> głęboko. Na tyle głęboko, że nawet palcem nie udało się posmarować
>> uszczelki od wewnątrz.
>
> Bywa i tak że ręką się nie sięgnie - pozostają: lusterko, trzymadełka
> i druciki lub zrobienie tego od zewnątrz.
>
> Tak sobie przypomniałem jeszcze jedno rozwiązanie (z czasów wieszania
> czegoś na suficie z płyt kanałowych). Przez otwór w rurze spustowej
> włożyć "T" pospawane z pręta (optymalnie kwasówka) z nagwintowanym
> końcem "nóżki". Z blachy wygiąć "spinkę" z otworem w środku i tą
> spinką dokręcić przygotowane wcześniej "siodło" do rury spustowej,
> wcześniej smarując jego powierzchnię uszczelniaczem.

Po co tak kombinować skoro są do takich celów kołki Molly?
Poza tym tego typu rozwiązania w przypadku rur kanalizacyjnych to średni
pomysł, ponieważ o te wystające śrubki, blaszki, wkręty, haczyki czy
kołki będą się zaczepiały włosy, kłaki z ubrań, papier toaletowy
stopniowo doprowadzając do zatoru.