Ghost pisze:

> Mi się jednak zdaje, ze to cale programowanie to jednak mit. Przyłapano
> jakiegoś producenta (żarówek?) na tym procederze więc dziennikarzyny
> oraz lud pracujący miast i wsi eksploatują temat - tylko jakoś mnie te
> nieszczęścia omijają. Wiadomo, że jak się kupi fiata to jest tańszy ale
> bardziej awaryjny - ale nie wynika to z zaprogramowania, tylko samej
> taniości rozwiązań.

Z taniości rozwiązań różne rzeczy wynikają. Niemiecki TÜV zrobił kiedyś
badania wszystkich samochodów sprzedawanych na tamtejszym rynku. Chodziło
o awaryjność w okresie grarancji i po. Wygrała Dacia Logan. Po prostu
z taniości i prostoty tego pojazdu wynikało to, że nie ma się co tam
psuć -- żadnych skomplikowanych układów i bajerów, z którymi właściciele
maybachów musieli gnać do serwisu i nabijać punkty w obliczeniach TÜV.
Zresztą sam miałem kiedyś Daewoo Tico. To wdzięczne urządzenie jeździło
bez najmniejszej awarii i robienia niespodzianek, wystarczyło zminiać
materiały eksploatacyjne. Po przekorczeniu 200 kkm symultanicznie
zepsuło się wszystko. W nadwoziu zaczęły wyskakiwać dziury, a silnik,
który jak dotąd kręcił od dotknięcia, przestał. Nie było żal oddać na
złom.

Co do osławionego "spisku żarówkowego", sprawa jest jasna dla każdego,
kto o żarówkach ma jakieś pojęcie. W wynalazku tym od jednego parametru
(gęstości prądu i powiązanej z tym temperaturze wółkna) bardzo mocno
zależy sprawność i żywotność. Niestety obie zależności idą w odwrotnym
kierunku. Da się zrobić żarówkę długowieczną, ale będzie ona miała
niską sprawność -- pochłonie więcej energii, a w dodatku świecić będzie
czerwonożółtym światłem (każdy może sobie wyguglać choćby słynną żarówę
świecącą od stu lat w jakiejś remizie w Kalifornii). Że żarówkę trzeba
(dość) często zmieniać, zauważy każdy klient. Że gorzej świeci, to już
trudniej. A że prąd zżera nad miarę -- to naprawdę mało kto zauważy.

Wcale mnie nie dziwi, że producenci żarówek zawarli porozuminie o
niestosowaniu *nieuczciwej konkurencji* -- zobowiązali się, że nie
będą sprzedawali żarówek o czasie życia większym od bodaj tysiąca
godzin. Czyli takich, które biją klienta po kieszeni.

Jarek

--
Udzielał raz wywiadu kotek, że jest zdrowy,
Wtem uszki mu opadły, oczki wyszły z głowy,
Pękł mu brzuch, ogon, płuca i głosowa struna,
Wreszcie zdębiał, ocipiał, zesrał się i umarł.