"P." h5tsfj$rgg$...@n...onet.pl

> Od której strony się zaczyna: od strony okleiny, czy od spodu? A może po połowie z
każdej strony?

Obojętne. ;) Wiercisz do ,,połowy'' z którejkolwiek, ale wiertło prowadzące
przechodzi na wylot (i ,,tamta'' strona jest poszarpana od wiertła, co Cię
może smuci, a może nie, bo jednak ten odpad też można do czegoś wykorzystać)
po czym wiercisz z tamtej strony.

Możesz próbować szczęścia wiercąc na wylot z jednej, gdy blat przyciśniesz
do podłoża, w którym też wyrżnie się :) trochę dziury. IMO to ryzykowne
podejście. :)

Ja bym położył blat na podłożu, które bym uznał za stracone, po czym
bym wiercił z obu stron. Ale zaczynałbym każdą dziurę z ,,dobrej''
strony blatu, bo jednak taka dziurawnica tępi się w czasie wiercenia,
a im bardziej stępiona, tym gorzej wycina. :)

Na dodatek pewnie bym najpierw wiercił dziurę prowadzącą samym wiertłem,
cieńszym od tego, które jest w dziurawnicy. :) Znaczy... W otwornicy... ;)

A przed tym prowadzącym dziurawieniem samym wiertłem, napunktowałbym blat
jakimś punktakiem. W ostateczności może to być cienki śrubokręt gwiazdkowy,
o ile bym go nie żałował. :) Najlepiej jednak użyć do tego specjalnych
punktaków. :)

Aha... Nauczony (swoim i nie tylko swoim) doświadczeniem, pięć razy bym
wszystko pomierzył, zanim bym przedziurawił. Na dodatek -- najpierw bym
pomierzył kilkoma metodami i kilkoma miernikami, później bym poszedł na
herbatę (piwa nie piję, więc na piwo nie pójdę -- ale herbata ponoć też
jest dobra) po czym bym się zastanowił nad tym dziurawieniem i jeszcze
raz wszystko sprawdził... :)

Takiej dziury ani nie powiększysz, ani nie pomniejszysz, ani nie przesuniesz
po wywierceniu... Nawet niekoniecznie wygładzisz jej krawędzie. :) Warto
więc podejść ostrożnie. Można potrenować na jakimś niepotrzebnym/zbytecznym
ochłapie takiego blatu.

--
.`'.-. ._. '665 363835'='moj eneuel' .-.
.'O`-' ., ; o.' eneuel@@gmail.com '.O_'
`-:`-'.'. '`\.'`.' ~'~'~'~'~'~'~'~'~ o.`.,
o'\:/.d`|'.;. p \ ;'. . ;,,. ; . ,.. ; ;. . .;\|/....