On Wed, 08 Aug 2018 15:34:31 +0200, Marek wrote:
> No właśnie, z tego co wcześniej opisywałeś odniosłem wrażenie, że te
> owce nie są zbyt socjalizowane z człowiekiem i są raczej elementem
> przyrody do oglądania z daleka a nie jakieś integracji (poza
> karmieniem). Znajomy mieszka ze świnią (prawdziwą, nie człowiekiem),
> świnia korzysta z wszelkich ugód (tapczan, łóżko) na równi z innymi
> domownikami i przyznaję, że mi to imponuje.
> Czy te owce w podobny sposób dają się zintegrować czy coś raczej nie?

Nie sądzę. Wrodzona nieufność jest raczej nie do przeskoczenia. No chyba
żeby jakąś dwudniową sierotę zaadoptować której zmarła mama i karmić z
butelki przez pół roku, trzymając ją w mieszkaniu, to może... nigdy nie
próbowałem takich cudów. Wydaje mi się to jednak wbrew naturze.

Owce Soay są elementem przyrody do oglądania z daleka, to się zgadza.
Postrzegam je jak lokatorów. Sukcesem jest jeśli owca zgodzi się jeść z
ręki. Niemniej mimo tego stadko chętnie podchodzi pod dom, i spędza tu
więcej czasu niż gdziekolwiek indziej, pod warunkiem że im nikt nie
przeszkadza. Może chodzi o "socjalizację z daleka", a może liczą że w
razie napadu jakiejś bestii, ta połakomi się w pierwszej kolejności na
łyse małpy które są tak strasznie powolne i niezdarne. Albo po prostu
wiedzą że jak będą w pobliżu to prędzej czy później dostaną jakiegoś
obierka lub inny smakołyk. Nie wiem, mogę tylko zgadywać, mój owczy nie
jest jeszcze na tyle dobry bym był w stanie dopytać o takie niuanse.

Mateusz