Lisciasty pisze:

>> Pamiętam z dzieciństwa podróże pociągami, w starych wagonach PKP. Była
>> tam w każdym przedziale taka wajcha, którą dało się ustawić w trzech
>> pozycjach podpisanych: 20°C, 22°C i 24°C. Sterowała przepływem pary
>> w grzejnikach pod fotelami. Skrajne położenia oznaczły włączenie
>> i wyłączenie, w środkowym szło na pół gwizdka.
>
> Ja nadal jeżdżę niestety pekapem, w środku jest albo +15 albo +35,
> żadnej pary tam ni ma, chyba że ludzie nachuchajo :]

Dwie temperatury to jest para.

>> Na to, by podawać postulowaną temperaturę z dokładnością do setnych
>> części stopnia wtedy jeszcze nie wpadli.
>
> Pipsztyk ma skok nastawy co 0,25 C stąd takie akurat cudactwo.
> Ale to jest ustawiane organoleptycznie, a właściwie to żonoleptycznie.

Czyli jak się zmieni na stopień niżej, to już następnego dnia można się
spodziewać zgodności nastawy z rzeczywistością (o ile się uzna, że podanie
temperatury powietrza z taką dokładnością w ogóle ma sens fizyczny).

> Jak się te ćwierć stopnia ustawi niżej to żona wydaje marudzące dźwięki,
> nie wiem jak ona to wyczuwa ale mówię jak najbardziej serio :]

A co to oczów nie ma, czy jak? Patrzy na ten pipsztyk i od razu widzi,
czy jej zimno, czy nie.

--
Jarek