> zagospodarowywać. W małych podział przestrzeni trzeba było świadomie
> zaprojektować (takie przynajmniej było założenie, nie zawsze sensownie
> realizowane, zwłaszcza później). Nie jest to łatwe, co widać we
> współczesnej masówce deweloperskiej, skąd zresztą różne nieporozumienia na
> ten temat, ale mniejsza. W każdym razie wydaje mi się, że wymuszone
> strefowanie na 300 m2 jest dużo MNIEJ potrzebne i sensowne niż na 110 m2.
> Ale to może też kwestia gustu i indywidualnych potrzeb.



Generalnie całe te strefowanie idzie w kierunku jak tu dojść do kibelka bez
spodni gdy przyjdą (nazwijmy to) obcy ludzie. Zapewne ważne jest również to
jakich ma się znajomych i czy rodzina gdy przyjedzie nie pałęta się po nie
swojej strefie. Wystarczy, że przyjdzie ktos kto sie będzie chciał wykąpać
albo położy się w którejś z sypialni i już całe to strefowanie jest do bani.
Generalnie całe to strefowanie jest dobre dla 5 % przypadków. Nie będę się
upierał, że cały projekt jest do kitu, cos fajnego sie w nim znajdzie,
zapewne znajdzie się amator takiego rozwiazania, ja natomiast jestem
zwolennikiem amerykańskich projektów (w sensie rzutów pomieszczeń) i proszę
nie myśleć, że mają tam tylko domy powyżej 300m2.