W dniu 2015-01-26 o 16:32, Pete pisze:
> W dniu 2015-01-26 o 16:12, Maciek pisze:
>> W dniu 2015-01-26 o 15:44, Pete pisze:
>>>> Właśnie mniej więcej tak to widziałem, dlatego zdziwiły mnie
>>>> poprzednie
>>>> wpisy.
>>> AFAIK O ile sprzedawca nie stosuje metody kasowej, to wystawioną
>>> fakturę
>>> musi zaksięgować o odprowadzić podatek.
>>> Później może skorzystać z ulgi na 'złe długi' ale fakturę musi
>>> zaksięgować.
>> Co nie zmienia faktu, że faktura, która nie jest fakturą gotówkową, nie
>> może stanowić w żaden sposób potwierdzenia zapłaty. Kwestia
>> odprowadzenia VAT i PIT jest w tym przypadku drugorzędna.
>
> Wątek dotyczył właśnie wpadania w zadłużenie przez wystawienie faktur,
> które nie będą zapłacone. A nie kwestii, czy faktura jest
> potwierdzeniem zapłaty czy nie.
>

Panowie nie w tym rzecz.
Problem polega na tym, że przepisy się bez przerwy zmieniają, a kolejne
zmiany zamiast ułatwiać to utrudniają życie.
Do 2013r. czynności podatkowe powstawały w chwili wystawienia FV, a
usługodawca/sprzedawca miał obowiązek wystawienia FV w przeciągu 7 dni
od chwili wystawienia dokumentu WZ. Niewystawienie FV w przeciągu 7 dni
od daty wystawienia WZ stanowiło wykroczenie i było karane przez US w
razie stwierdzenia takiego faktu.
Ponadto, aby móc wystąpić do US o zwrot różnicy podatku VAT trzeba było
mieć poświadczoną przez usługobiorcę umowę wykonania usługi z 8% VAT-em
z wykazem zużytych materiałów. Zatem potwierdzenie takiej umowy
uzyskiwało się po wykonaniu usługi, czyli wtedy, gdy towar już był
zamontowany u klienta.
Niektóre firmy wiedząc, że nie są w stanie wywiązać się z usługi w
przeciągu 7 dni, ryzykowały wydanie towaru na tzw. "ładne oczy" znów
ryzykując, że w razie kontroli skarbowej mogą być ukarane za
przestępstwo skarbowe polegające na tym, że towar został wydany, ale nie
zaksięgowany i podatek niezapłacony w stosownym czasie.
Firmy aby obejść ten problem nierzadko przyjmowały częściowe
rozliczenia, które wędrowały "do szuflady" i czekały na zakończenie
usługi, aby móc je rozliczyć.
Niestety taki stan rzeczy powodował, że jak klient byłby złośliwy to
mógł upierdolić firmę, zgłaszając wykroczenie lub wręcz przestępstwo
podatkowe, choć firma w takim postępowaniu nie miała złych intencji. Po
prostu idiotyczne przepisy zmuszały do takiego postępowania.

Przepisy się jednak zmieniły, ale nie na lepsze lecz na gorsze i teraz
już wystawienie WZ powoduje powstanie czynności podatkowych, pomimo, że
firma nie dostaje jeszcze zapłaty za wydany towar. Po wystawieniu WZ
firma jest zobowiązana do wystawienia FV do 15-go, następnego miesiąca,
choć nadal nie ma zapłaty.

Jak ktoś prowadzi tylko i wyłącznie sprzedaż to nie ma problemu, bo
wystarczy prosta zasada: nie ma zapłaty to klient nie odejdzie z towarem.
Problem polega natomiast w przypadku firm budowlanych i instalatorskich
wykonujących usługi z 8% VAT-em, gdzie towar jedzie na budowę, a
płatności są realizowane zazwyczaj po zamontowaniu/zainstalowaniu towaru.
Niektóre firmy stosują zasadę, że każą sobie zapłacić za towar, który
jedzie na budowę, ale oczywiście w taki sposób można rozliczyć tylko
"grubsze" rzeczy, co do których wiadomo, że nie będzie zwrotu. Jednak
oprócz tych rzeczy istnieje spora ilość materiałów, których nie da się
dokładnie wyliczyć, ani przewidzieć. W ofertach zazwyczaj się tylko
szacuje łączny koszt, ale rozlicza się już po wykonaniu usługi wg
dokładnego zużycia. Poza tym towar wydawany jest często pracownikom
firmy, którzy mają go zamontować, wykonując usługę i nierzadko klient
przez wiele dni czy tygodni nie potwierdza przyjęcia tego towaru, gdyż
pracownicy dostają klucze i jadą na budowę.

Ulga na "złe długi" nie jest żadnym rozwiązaniem, gdyż z takiej ulgi
firma może skorzystać dopiero po 150 dniach istnienia zaległości, ale
przed upływem tego okresu ma zamrożone środki obrotowe. Poza tym samo
postępowanie jest dość skomplikowane, a usługobiorca może dość
skutecznie je wstrzymywać.
Poza tym takie ulgi powodują z reguły pojawienie się kontroli skarbowej
w firmie i dlatego firmy niezbyt chętnie korzystają z takiej formy.
Lepiej jest wystawić FV z odroczoną płatnością i odprowadzić wszystkie
podatki, a z klientem się sądzić, a jeszcze lepiej jakoś dogadać.
Niestety to dogadywanie to często wygląda tak, że klient zapłaci lub
nie. Czasami za kilka miesięcy, a czasami za rok. Wszystko zależy od
determinacji usługodawcy i metody wpływania na klienta.