W dniu 2016-03-31 o 18:41, Budyń pisze:
> W dniu czwartek, 31 marca 2016 17:03:46 UTC+2 użytkownik Uzytkownik napisał:
>> Jaka historia?
>> To tylko fobie.
>> Obecnie w Europie związki homo uznaje ponad 20 państw.
>> Jakie problemy widzisz w tych krajach?
>
> głównie takie ze promując "nowoczesne" społeczństwo doprowadza sie go do stanu gdy
nie jest sie w stanie obronic przed najazdem hunów. Tu nawet nie chodzi o homo tylko
o destrukcje istniejących więzi społecznych
>
> tu se poczytaj http://nf.pl/po-pracy/o-kryzysie-wspolczesnego-spole
czenstwa,,9914,295
> to co prawda bardzo ukierunkowane na rynek, ale mozna wnioski ogólniejsze
wyciągnąć:
>
> Próbując jednak wskazać źródła współczesnej krytyki rynku z pewnością należałoby
wymienić K. Marksa, a także, a może nawet przede wszystkim, M. Webera. Ten ostatni
wprowadził do dyskursu nowoczesności pojęcie racjonalizacji, rozumianej jako proces
emancypacji rozumu, którego podstawową konsekwencją jest autonomizacja poszczególnych
sfer wartości [por. Krasnodębski, 1999].
>
> Według niemieckiego socjologa proces ten ma ambiwalentny charakter, bowiem wraz z
uwolnieniem potencjału racjonalności od totalizujących religijnych wizji
rzeczywistości, bezpowrotnie utracone zostało poczucie sensu i jedności świata; ceną
"odczarowania", swoistej demitologizacji jest zatem ostatecznie dramatyczna
świadomość arbitralności wszelkich rozstrzygnięć aksjologicznych. Innymi słowy, rozum
zastępując religię i mit w roli źródła legitymizacji porządku nie jest w stanie tej
roli wypełnić do końca, racjonalizacja rozumiana bowiem, jako rozwój refleksyjności i
autonomii człowieka, dając radykalną wolność w sferze wartości, równocześnie czyni
wszelki porządek wątpliwym
> [...]
> Idąc dalej tym tokiem rozważań, należy podkreślić, iż nie bez znaczenia jest fakt,
że rynek zakłada konkurencję. Dotyczy ona nie tylko producentów, ale także
konsumentów. W sposób oczywisty musi więc prowadzić to do atomizacji społeczeństwa;
skoro bowiem wypełnianie roli konsumenta wypiera inne typy zachowań społecznych, inni
muszą być w większości interakcji postrzegani jako rywale, nie jako partnerzy.
Konsekwencją tego jest, że "porządek społeczny nie opiera się już na zobowiązaniach
rodzinnych albo obywatelskiej odpowiedzialności, ani na normach i wartościach
społecznie uciskanych społeczności" [Aldrigde, 2006, s.132].
>
>
>
>
> b.
Bełkot