Tue, 12 Mar 2019 23:31:17 +0100, Jarosław Sokołowski

> Opisywana sytuacja dotyczy prozy życia krajów ciepłych. Studzenie
> ciała poprzez stopy i kamienną posadzkę, tudzież wodne cieki, znane
> było już starożytnym Grekom, a później choćby Maurom. Sprawdzało
> się tak w przypadku mniej, jak i bardziej wybitnych jednostek --
> cywilizacja się rozwijała. I nie trzeba było tego do klimatyzatorów,
> na których da się nastawić temperaturę powietrzna na 19,5 stopnia.

Ale to jest pokrętna logika. Czy sam fakt, że kiedyś ścieki płynęły
rynsztokami i wszystko jak leci wpadało do rzeki, że jeździło się dorożkami
a towar targało na osłach, później kopciło parowozami, albo kuchniami
węglowymi oznacza że to były dobre rozwiązania i należy je dalej
praktykować? Nie, po prostu, zwyczajnie, nie było innych. Nikt nie miał
wiedzy, umiejętności, możliwości technicznych.

Chłodzenie głowy stopami nie było i nie jest komfortowe.
Tak samo jak nie jest komfortowe grzanie stóp przez ogrzewanie głowy.

> Pomysł, że w upały chłodu można zaznać *tylko* od powietrza z parownika
> agregatu, a grzać wypada *wyłącznie* podłogą, i niczym więcej, jest
> bardzo współczesny.

Ponieważ dzisiaj wiemy znacznie więcej niż kiedyś, np. że najbardziej
upierdliwa w upały jest nie tyle temperatura co wilgotność. To dlatego z
parownika jest przyjemniej niż gdy przebywa się w zamku z lodowatymi murami
i posadzką, ale z wilgotnością blisko 100%. To dlatego nie robię w domu
pasywnego chłodzenia podłogą (choć mógłbym) a właśnie będę instalować
chłodnice powietrzne. Swoją drogą hydraulik mnie wczoraj podsumował za
rozprowadzenie instalacji wody lodowej na 1100 zł, więc dzieje się. ;P

> I nie nazbyt mądry.

Tylko jeśli się nie ma ogłady.

> (Tak, wiem, hypocaustum to
> też wynalazek starożytnych Rzymian).

No właśnie, a mogli sobie przecież życia nie komplikować.

> E tam, po prostu sąsiad zza górki, o ile dobrze kojarzę.
> Zresztą jaka to tam Warszawa.

To ja, przepraszam, coś nie kojarzę. :P Zresztą ja tu na wygnaniu i
niebawem się wygnam jeszcze dalej. O, i bez specjalnego żalu. Może wtedy
zacznę wierszem pisać.

--
Pozdor
Myjk