Pan Leszek Serdyński napisał:

>> człowiek zawsze dobierał rośliny o najlepszych cechach i krzyżował je
>> ze sobą. Jednak takie zabiegi wymagały lat pracy na to, aby uzyskać
>> najlepszy efekt, a poza tym pozwalały tylko na wymianę całych genomów.
>
> Nie "zawsze", tylko od około 10 tys. lat. Historia człowieka jest trochę
> dłuższa. Zresztą jeszcze teraz żyją na Ziemii resztki plemion, które nie
> krzyżują żadnych roślin, nie selekcjonują, tylko żyją w środowisku
> naturalnym i korzystają z tego co natura sama wyprodukuje.

Najprawdopodobniej są to już społeczeństwa wtórne. Grupy, które w swoich
przedwiecznych wędrówkach natrafiły na tak dobre warunki, że teraz nie
sieją, nie orzą, a dobrze żyja z tego, co w najbliższej okolicy samo
urośnie. Dziesięć tysięcy lat temu kończyła się epoka lodowcowa, która
praszczurom naszym swoimi trudnymi warunkami nieźle musiała spryt wyćwiczyć.
Wszyscy też przeszliśmy przez etap rolny, kiedy to nasi pradziadowie
dokonali pierwszego "doboru roślin o najlepszych cechach". A robili
to całkiem nieświadomie. Siały te nasze ziomale trawska, które były
protoplastami dzisiejszych zbóż, zbierali potem kłosy, część ziaren zjadali,
a to co zostało -- dalej na pole, ale już w innym miejscu, gdzie ziemia
nie tak wyjałowiona. Przyzwoitej trawie, gdy nasiona dojrzeją, kłos się
otwiera, a ziarno wylatuje na ziemię by znów wykiełkować. Ale są też takie
niewydarzone, którym ziarno tak łatwo wypaść nie chce. Tych przy ręcznym
zbiorze kłosów z pokolenia na pokolenie trafiało do garnka coraz więcej.
I tak oto teraz mamy zboża o kłosach skonstruowanych w ten sposób, że
roślinie samodzielnie żyjącej tylko by przeszkadzały. Trzeba takiemu
mutantowi zdrowo przywalić cepem, żeby ziarno mogło wykiełkować.

> Co to jest "poznanie dobra i zła" ? Selekcja. To jest dobre, a to złe.

Powyższy przykład pokazuje, że bez poznania też można selekcjonować (ale
o owocu już na pierwszy rzut oka widać było, że dobry -- tak w Piśmie stoi).

Jarek

--
Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię
nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity.