W dniu środa, 22 października 2014 21:07:35 UTC+2 użytkownik Irek.N. napisał:

> No tak, semantyka jak widzę.
> W mojej głowie jest tak, że jak ktoś płaci za coś co ja robię - to jest
> moim szefem. Może myślimy inaczej, ponieważ mamy różne doświadczenia
> życiowe.

Tu pewnie tez chodzi o rodzaj wykonywanych uslug, czy nawet sposob komunikacji
z samym klientem.

My sobie wypracowalismy system w ktorym 90% rzeczy dzieje sie automatycznie
- od momentu zamowienia przez ksiegowanie, po realizowanie uslug. Tak
naprawde mam kontakt moze z 10, moze z 20% klientami (helpdesk) - reszta po
prostu kupuje usluge ktora sie sama aktywuje i sobie z niej korzysta.
Kontakt bezposredni jest ograniczony do minimum.

Druga rzecz - my sobie znalezlismy nisze w postaci hostingu dla tworcow stron
- i z nimi doskonale nam sie wspolpracuje. Oni wiedza co u nas moga dostac
i stale podsylaja na to klientow. Placi klient, a my dzielimy sie w jakis
sposob z nimi zyskiem. Dlatego caly czas pisze ze ja z klientami wspolpracuje,
a nie pracuje dla nich :-)

> Powstaje firma, rozwija się, wszyscy się cieszą, tak bardzo się cieszą
> że zapominają zadbać o dalszy rozwój. Ponieważ firma była dochodowa, to
> bez opieki kręci się jakiś czas - czasami nawet długi, ale w końcu
> marnieje. Jak w porę nikt się nie połapie i czegoś nie zrobi - upada.
> Etap, w którym jest dobrze i nie dba się już o rozwój nazywam samograjem
> (nie tylko ja oczywiście).

Mielismy taki etap ~9 lat temu - na szczescie jest juz dawno za nami -
widac to pieknie na wykresach przychodow :)

> Co do reszty - Adamie, gratuluję.

Dzieki, choc apetyt mam znacznie wiekszy na rozwoj mojej firmy - ale wszystko
na spokojnie, bez rewolucji :-)

--
Adam Sz.