Dnia Sun, 19 Sep 2010 08:03:25 +0200, Panslavista napisał(a):

> "Ikselka" <i...@g...pl> wrote in message
> news:dq0fu31duqir.ad3ypb2j2ee0$.dlg@40tude.net...
>
>> Co do wyczucia barw - mam świetne, odróżniam odcienie tej samej barwy
>> nieodróżnialne dla większości osób. To ono właśnie nie pozwala mi
>> przywyknąć do tej technologicznej tv-tandety (tak okreslam to, co jest w
>> sklepach, łącznie z najnowszymi osiągnięciami).
>
> Krawcowa, malarka, fotografka - a ja (u mężczyzn to ewenement) też to
> potrafię.

Znajome panie często proszą mnie o zaplanowanie kolorystyki w mieszkaniu -
chodzi o dobranie kolorów ścian do mebli, zasłon itp oraz dopasowanie
kolorow pomieszczeń tak, aby zachować tę samą gamę lub aby po prostu kolory
się nie gryzły, a sprawiały wrażenie harmonii. Kolory potrafią mnie
natychmiast przyprawić o chorobę. Kiedyś weszłam do pewnego "obcego" świeżo
wyremontowanego mieszkania, którego każde pomieszczenie było pomalowane na
inny kolor, ale co za kolory!!! - matkoicórko. Dość powiedzieć, ze np w
korytarzu jest kolor zimnożółty (kanarkowy albo gorzej) z poziomym koloru
groszku konserwowego szerokim pasem wokoło na wysokości od takii do oczu
patzrącaego (a pomieszczenia w dodatku niskie, wąskie i ciasne), z którego
to korytarza np wchodzi się do pokoju syna, gdzie jest ciemny błękit
paryski czy może ultramaryna jakaś raczej. Itd. Moment przemieszczenia się
z jednego do drugiego pomieszczenia=koloru przy podziwianiu mieszkania
przyprawiał mnie o takie cierpienia fizyczne (mroczki przed oczyma, ból
głowy, wrażenie rozsadzania gałek ocznych), że wyprysłam stamtąd pod byle
pretekstem i odtąd jak mogę, unikam tam wizyt. No cóż, kalectwo to moje,
czy dar - w tym przypadku chyba wszystko jedno... tylko zastanawiam się do
dziś, jak ci ludzie mogą tam mieszkać. Nie jest możliwe, aby się dobrze
czuli w tej mieszance piorunującej i nie widzę tego po nich, a wydali na
remont tyle kasy, ze jak na ich możliwości finansowe sprawa zmiany
kolorystyki jest zamknięta na dobrych parę lat - tak to jest, jak się
ściąga w jedno miejsce wszystkie rewelacje, a towarzyszy temu brak wyczucia
harmonii.
Powiem tylko, że starając sie nie urazić nikogo nie odezwałam się ani
słowem podczas owego zwiedzania, czego nie uważam za zachowanie z klasą
(jednak zbyt byłam cierpiąca, aby jakoś z głową skonstatować efekt
remontu), w odróżneniu od pewnej towarzyszącej mi cioci, babki z klasą
przez duże "K", która mając podobne wyczucie koloru do mojego, a cierpiąc
podobnie, powiedziała: "Bardzo ładne kolory, ale wiesz, Jolu (imię
zmienione albo nie), trudno ci będzie dopasować obrazy!" //obrazów było
akurat zero, więc wyrafinowana złośliwość cioci zobligowała rzeczoną Jolę
do prędkiego zakupu jakichkolwiek (doslownie) obrazów w ambicji
udowodnienia cioci, ze ją stać i że się DA je dopasować :-D
;-PPP