Pan Pszemol napisał:

>>>> Jak kilka(naście) razy użyję słabszego roztworu kwasu, to skutek i tak
>>>> będzie podobny, bo kamienia jest dużo i musiałabym długo gotować z tym
>>>> kwasem (sprawdzałam przecież). Za którymś razem wreszcie odsłoni się
>>>> miedź, a nikiel zjem w siarczanie.
>>>
>>> Dlaczego miałabyś zjadać siarczan? Roztwór po wytrawieniu kamienia masz
>>> wylać do zlewu i dokładnie opłukać czajnik po czyszczeniu.
>>
>> Co to znaczy "dokładnie" jeśli chodzi o cząsteczki?
>> ;->
>
> Coś tak jak 2C w homeopatii... ;-)
>
> A poważniej, ja w praktyce robię tak aby skutecznie opłukać coś zużywając
> przy tym jak najmniej wody a nauczyłem się tego na lekcjach chemi właśnie,
> gdzie stosuje się do płukania względnie drogą wodę destylowaną: wylewasz
> wszystko - potem wlewasz małą ilość czystej wody, mieszasz z wigorem
> czajnikiem (chlustasz tą wodą w środku) potem wylewasz i powtarzasz
> operację 2-3 razy. Uzyskujesz lepszy efekt opłukania w ten sposób niż
> zalewając tą samą potrójną ilością naczynie raz tylko.

Za czasów świetności takich czajników próbowano mnie wychowywać przez
pracę. We fabryce. Rzucili mnie wtedy na odcinek galwanizowania wyrobów
metalowych. Miedziowalim tam z panem majstrem, cynkowalim i niklowalim.
A nawet srebrzylim. To niklowanie dokonuje się we wannie wypełnionej
siarczanem niklu. W stężeniu całkiem niehomeopatycznym. Na koniec było
płukanie. Wodą ze szlauchu, a nie w sposób wyżej opisany, destylowaną.
Nie ma powodów by przypuszczać, że producent grzałek robi to inaczej
(zastanawiam się, czy w ogóle sprzedaż niklowanych przedmiotów jest
wciąż dopuszczalna -- na osoby uczulone nikiel działa dość paskudnie).
Moje obawy o zjadanie niklu w siarczanie nie są wielkie, ale wkładanie
wciąż nowych grzałek, by dostarczać cały czas świeżych soli niklowych
-- to mi wygląda na ekstrawagancję i potrzebę Bycia Wyjątkowym.

--
Jarek