W dniu 2014-07-19 23:08, Marcin N pisze:


> Szczerze mówiąc, to ja też nie.
>
> Ok. Ciepłe powietrze ma większą zdolność akumulacji wilgoci, ale za to
> latem różnica temperatur: deska podwalinowa - fundament jest chyba
> mniejsza? Toż fundament przejmuje część energii z powietrza (bo jest
> słabo ocieplony) no i część z gruntu.
>
> Gdyby tak zmierzyć temperaturę płyty fundamentowej na styku z deską
> podwalinową - to latem wyjdzie pewnie znacznie wyżej niż zimą.
> Wewnątrz domu temperatura przy ścianie jest tylko nieznacznie wyższa
> latem niż zimą (np 25 st latem, 22 st zimą)

Punkt rosy nie zależy od temperatury, ale od wilgotności początkowej i
różnicy temperatur, a przede wszystkim występuje tylko i wyłącznie przy
ochładzaniu.
Natomiast czy wystąpi punkt rosy w ścianie zależy od tego skąd pochodzi
powietrze w ścianie.
W domu szkieletowym stosuje się izolację paroizolacyjną po stronie
wewnętrznej ściany, tuż pod płytą gipsowo-kartonową. Dlatego też
wilgotne powietrze z pomieszczeń nie ma szan na przedostanie się do
wnętrza ściany. W okresie zimowym, zwłaszcza gdy temperatura na zewnątrz
jest poniżej zera, wilgotność powietrza na zewnątrz jest bardzo niska, a
podczas mrozu prawie w ogóle nie ma pary wodnej w powietrzu, ponieważ
woda poniżej zera stopni Celsjusza ma tendencję do zamarzania i opada w
postaci szronu na ziemię.
Ściana domu szkieletowego jest tak zbudowana, że może się w nią dostać
tylko powietrze zewnętrzne, czyli w okresie mrozów powietrze, które jest
bardzo wysuszone. Im głębiej ono wniknie w ścianę czyli im bliżej płyty
gipsowo-kartonowej, tym staje się jeszcze bardziej suche, bo rośnie jego
temperatura i dlatego spada wilgotność względna. W efekcie tego to
mroźne, zimowe powietrze osusza ścianę, a w ścianie nie ma możliwości,
aby wystąpił punkt rosy, bo tu nie ma ochładzania tego mroźnego
powietrza. Nawet, kiedy to mroźne powietrze powędruje do deski
podwalinowej to także jest ogrzewane, bo temperatura płyty fundamentowej
ma ok. 10 stopni.
Nie ma w ogóle znaczenia, że na dworze jest -20 stopni, a wewnątrz +20
Latem sytuacja jest odwrotna. Na dworze masz powietrze mocno nasycone
parą wodną, bo jest gorące (20-30 stopni). To powietrze wnika w ścianę i
w ścianie staje się coraz bardziej chłodne, a docierając do deski
podwalinowej ochładza się do kilkunastu stopni, bo temperatura gruntu
pod domem utrzymuje się na stałym poziomie ok. 10 stopni przez cały rok,
podlegając tylko nieznacznym wahaniom. Wtedy może powstawać punkt rosy i
zaczyna się wykraplanie zawartej w tym powietrzu pary wodnej.
Tu wystarczy nawet ochłodzenie o kilka stopni, aby doszło do powstania
punktu rosy.
Podobne zjawisko powstaje na rurach wodnych, którymi płynie zimna woda.
Temperatura tej rury spada do ok. 10-15 stopni, a z powierzchni rur aż
cieknie, choć w pomieszczeniu temperatura jest niewiele wyższa, bo
wynosi 20-25 stopni.