W dniu 07.09.2022 o 11:11, Jarosław Sokołowski pisze:
> Pani Ewa napisała:
>
>>
>> To nie jest uregulowane prawem ogólnym, ale wynika z wewnętrznych
>> przepisów szkoły. Te podyktowane są zapewne nie tyle "normą społeczną",
>> co chęcią uregulowania odpowiedzialności za ewentualne zdarzenia po
>> wyjściu ze szkoły, czyt. stworzeniem "dupochronu" dla szkoły i
>> nauczycieli.
> Tylko jaką moc mają te "wewnętrzne przepisy"? W szkole niepublicznej
> różnego rodzaju warunki mogą być elementem umowy edukacyjnej, którą
> rodzice akceptują dobrowolnie.


Nie wiem, na szczęście nigdy nie musiałam tego sprawdzać, jaką moc mają
wewnętrzne przepisy szkolne w razie jakiegoś nieszczęśliwego zdarzenia.
Bo myślę, że dopiero wtedy człowiek w pełni może zrozumieć sens
podpisywania takiej zgody lub jej braku.


>
>> Powiem więcej - kiedy była w gimnazjum, czyli 13-16 lat, w przypadku
>> jakiejkolwiek wycieczki pozaszkolnej też musiałam wyrażać pisemną
>> zgodę na samodzielny powrót (na kartce albo w systemie elektr.).
> Mam wrażenie, że z moimi dziećmi nawet w czasach licealnych mogło też
> tak być. Bo "powrót ze szkoły" w świetle prawa może być czym innym, niż
> droga z dworca kolei żelaznej.


Masz rację, być może nawet w liceum, do ukończenia 18 r.ż. musiałam
takiej zgody udzielać. I to nawet wtedy, kiedy autokar po wycieczce
podjeżdżał pod szkołę. Akurat w przypadku mojej córki gimnazjum i liceum
to ta sama szkoła była, w dodatku liceum przypadło w dużej mierze na
okres pandemii, kiedy wycieczek za dużo nie mieli, może ze dwie,trzy,
wliczając te w obrębie miasta. Zawsze uważałam to za nadmierną
ostrożność i biurokrację, ale cóż, taki był warunek udziału.

--

Ewa